Ouders van Tineke hielden voor haar een klein familiegeheim in Holten verborgen

Tussen een pakketje liefdesbrieven vond Tineke van Brakel (66) uit Deventer twee enveloppen. Eén geadresseerd aan het ouderlijk huis van haar vader, de ander aan dat van haar moeder.

Aan het stempel op de postzegels te zien zijn de enveloppen in 1947 gepost. Nieuwsgierig opende Tineke van Brakel één van de enveloppen. Ze haalde er een papiertje uit: de bevestiging van een adoptie van een Canadese soldaat. 

Voor 1 gulden en 75 cent konden Nederlanders een graf adopteren van een in de Tweede Wereldoorlog gesneuvelde en in Holten begraven soldaat.

"Ik had geen idee", zegt Tineke van Brakel. "Er is nooit over gesproken. Blijkbaar ontfermden het gezin van mijn vader en dat van mijn moeder zich over een gesneuvelde soldaat. Thuis werd veel over de oorlog gepraat. Mijn moeder vertelde vaak over haar oudste broer die bij de luchtmacht zat en verloofd was met een meisje, de latere moeder van BN'er Paul de Leeuw. Ook vertelde ze regelmatig dat ze veel Canadezen in huis hadden. Ze was zelfs ooggetuige van een executie van zeventien jongemannen tegenover haar ouderlijk huis aan de Van Deldemstraat in Deventer. Ook daarover vertelde ze, maar gek genoeg nooit over die gravenadoptie." 

Waarom niet? Daar zal Tineke van Brakel waarschijnlijk nooit achter komen. Haar beide ouders zijn immers overleden. "Ze hadden een grote verzameling documenten en foto's", zegt ze.

"Met name mijn vader bewaarde alles. Ik vond zelfs nog een rekening van een nieuwe fiets van mijn moeder." Ook heeft ze nog een pakketje liefdesbrieven van haar ouders, omwikkeld met een rood lint. Ze wil ze echter niet lezen. "Ik vind dat te privé", zegt ze. "Die zijn geschreven in de oorlog. Toen was mijn moeder 15 jaar, mijn vader 18."

Zoeken naar meer informatie

De officiële documenten die ze tussen de stapel liefdesbrieven vond gaf ze echter graag af aan het informatiecentrum op de Canadese begraafplaats in Holten. Tineke van Brakel hoopte dat het centrum iets meer kon vertellen. Toevallig verdiepte het bestuurslid Henk Vincent van het infocentrum zich een paar jaar geleden in de lijst met adoptanten.

"Na de oorlog konden alle Nederlanders een graf adopteren", zegt hij. "Dat werd gedaan door mensen uit de regio, Apeldoorn en de rest van Nederland. In Holten hadden alle soldaten 'een familie'. Er zijn nog steeds mensen die voor 'hun jongen' komen en ook correspondentie hebben bewaard tussen hen en de nabestaanden in Canada." 

Het dossier in

Henk Vincent zegt dat de Commonwealth War Graves Commission (CWGC) in de jaren 90 stopte met de gravenadoptie. "Sommige graven werden beschouwd als een persoonlijk graf, waar men dan een tuintje van maakte met planten die waren overgebleven uit de eigen tuin", zegt hij.

"Dat was een doorn in het oog van de beheerders. Sindsdien worden de erevelden weer strak onderhouden."

"De documenten over de adoptie van private (soldaat) G. Vaillancourt en private J.F. Napier gaan in het dossier van de beide in 1945 gesneuvelde soldaten.



Bron: https://www.destentor.nl/reggestreek/ouders-van-tineke-hielden-voor-haar-een-klein-familiegeheim-in-holten-verborgen~a78ad5f3/